"Божественне мовчання" й риторика аскетичного тексту

Loading...
Thumbnail Image
Date
2008
Authors
Ісіченко, Ігор
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Abstract
Фундаментальною засадою християнської аскези є виведення людини, яка стає на шлях духовного вдосконалення, поза межі комунікативних стосунків світу. Парадокс риторичної програми аскетичного тексту епохи Середньовіччя визначається тим, що її головним рушієм виявляється прагнення подолати інформаційну насиченість світу, його багатоголосся. Впроваджуючи читача в суворий світ усамітненого вдосконалення, текст пропонує переусвідомити систему комунікативних стосунків. Текст стає чинником пе- реображення світу в сяйві Божої любови, складаючись у контексті споглядального життя. Божественне мовчання протиставляється галасливій культурі людського повсякденна й виробляє свою риторику, що постає внаслідок співдії двох сил: Божої благодати й людської волі.
The fundamental basis of Christian asceticism is to lead a man out of secular communicative relations and put him on the path of spiritual improvement. What is paradoxical in a hermit’s discourse activity is its purposeful getting beyond the bounds of verbal space. The culture of "tacit praying", or "hesychasm", spreads in Kyiv metropolitan area due to its acquaintance with the live ascetic tradition of Constantinople’s and Athos’ monasteries. One comes across its influence in the annalistic entry concerning 1074, in the messages of Simon and Polycarp, - compilers of the Patericon of the Kievan Cave Monastery, in pilgrim notes of Father Superior Dany'il. Kyi'van Rus’ ascetic life craves to attain uttermost quietness, extinguishes man’s individualistic desires, elevates him to sensation of the Divine presence at which usual communicative acts and the corresponding to them discourse activity become extraneous. Introducing the reader into the rough life of solitary improvement, the text suggests to reappraise the system of communicative relations. The text becomes a developing in the context of contemplating life factor of the world’s transfiguration in the light of Divine love.
Zasada fundamentally ascezy chrzescijanskiej jest wyprowadzenie czlowieka, ktory wstppuje na drogg duchowej doskonalosci, poza granieg stosunkow komunikacyjnych swiata. Paradoks dzialalnosci dyskursywnej podwyznyka polega na tym, ze celem tej dzialalnosci jest wyjscie poza granice przestrzeni werbalnej. Kultura "modlitwy rozumu" rozpowszechnia sig w Mitologii Kijowskiej dzigki znajomosci zywej tradycji ascetycznej konstantynopolskich і atenskich monastyrow. Jej wplyw widoezny jest w latopisie z 1074 roku w orgdziu Symeona і Polikarpa, ktorzy z czasem zlozyli Pateryk Kijowsko-Peczerski, w zapiskach pielgrzymich przeora Danyla. Ruska (ukraitiska) asceza pragnie osiggngc calkowity spokoj, zatrzec indywidualnosc jednostki, podniesc jg do poczucia bozej obecnosci, przy ktorej niepotrzebne okazujg sig zwykle akty komunikaeji і zwigzana z nimi dzialalnosc dyskursywna. Wprowadzajgc czytelnika w surowy swiat osamotnionej doskonalosci, tekst proponuje zrozumienie systemu stosunkow komunikacyjnych. Tekst jest sposobem przeobrazania swiata w swietle bozej chwaly powstajgc w kontekscie zycia.
Description
Keywords
християнська аскеза, риторика, аскетичний текст, стаття
Citation
Ісіченко І. "Божественне мовчання" й риторика аскетичного тексту = "Divine silence" and rhetoric of the ascetic text / Ігор Ісіченко // Sacrum і Біблія в українській літературі = Sacrum i Biblia w literaturze ukrainskiej /за ред. І. Набитовича ; Ун-т ім. Марії Кюрі-Склодовської [та ін.]. - Lublin : Ingvarr, 2008. - С. 93-100.